Sunday, August 9, 2009

आठवन

आज परत एकदा खुप एकटे वाटतय ...जिवाला हुरहुर लागली आहे .....आकाशात daatun आलेले ढग मनात काहूर mandat होते ......विविध भारतिवर लागलेले गाण्या चे स्वर कानापर्यंत पोचतात न पोचतात तोच फोन वाजला
हेल्लो शुभी का ? आहेस कुठे ? आवाजाचा अंदाज आला ..माझी च एक जिवाभावाची मैत्रिण बोलत होती ...माझे एक urgent काम आहे ..चलशील का माझ्या बरोबर .अग्ग हो हो ... कुठे हे तर बोल ?...पत्रिका दाखवायची आहे ग ...
का काय झाले आता? काही नाही ग विशेष... रोजचच ....पण घर कधी बनेल आमचे हेच विचारायचे आहे मला ...सगळे आहे बघ पण याना कधी समजणार माझ्या इच्छा .....घरच तर घ्या नविन mhananari haमाझी मैत्रिण ....काय चुक होती तिची ?

एखाद वर्षाच्या अंतराने लग्न करून आलेल्या आम्ही दोघी मैत्रिणी...अहमदाबाद aसोडून आलेली ती आणि मी ..आमचे सुख दुक्ख शेयर करत असू ..खरा तर आमच्या दोघिंचे नवरे मित्र पण आम्हा दोघिंचे नाते जास्त जुलले ..लग्ना नंतर प्रत्येक मुलगी स्वप्न सम्भालुन सासरी येते ..सर्वच स्वप्ने पुरी होतात असेही नाही पण जर आपल्या हातात असेल तर का करू नये?

माझ्या मैत्रिनिचे असेच काही से ...सासरचा वादिलोपर्जित वाडा...प्रशस्त पण कालच्या ओघाने वाड्याची अवस्था खंगत चाललेली ..जून ते सोने म्हानानारे आपण अशा modkalis आलेल्या wadya तुन बाहेर padanyaas इच्छा असुनही न धजनारा तिचा नवरा ... दर वर्षी पावसल्यत होणारी वाड्याची दुर्दशा बघवत नव्हती ...आणि यामुले एकत्र kutumbat उठानारे वादळ.......या सर्वा चा कोणाच्या मनावर काय परिणाम होइल सांगू शकत नाही

अ़ग चल लवकर कानावर नवरयाचा आवाज पडला अणि मी भानावर आले ...हॉस्पिटल मध्ये जायचे आहे न् ....जास्त विचार करून डोके दुखिच्या त्रास सुरु जालेली माझी मैत्रिण हॉस्पिटल मध्ये ICU मध्ये मृत्युशी zagadat होती ......ब्रेन hamarage dr चे शब्द ....भावोजी असे कसे झाले...पुरते शब्द बाहेर पडलेच नाहीत ...१५ दिवसात २ ऑपरेशन्स ...बघवत नवते तिला आणि शेवटी कालाने खेचून नेलेली माझी मैत्रिण ..मागे २ लहान मुले सोडून
सर्व कसे चित्रपट सारखे नजरे समोरून गेले ....आज या गोष्टीला १ वर्ष झाले

आजच्या या धका धकिच्या जीवनात आपण इतके busy असतो पैसा कमावतो ..पण आयुष्य भरसठी सोबत आणलेल्या सहचारिणी साठी थोड़े फार काही करू शकलो तर जरुर बघा ....

कुणी सांगितले उद्याचा दिवस कसा उजाडतो?

0 comments: